Gece, sükût kadar sessiz ve esrar dolu

Gönlüm ağıt kadar sevdalı

Gece ve ben bir yıldızla konuşur gibi

Sularla akar gideriz

Birlikte sevdik mehtâbı, ufuklarla

Bugün birlikte sustuk geceyle

Dudağımızda can yoktu, ama

Yüreğimizde çağlayan vardı

Ben sustum, eşya konuştu

Onun dili tercüman oldu

Sabır orucunda gökyüzüne

Tahhammül makamında yeryüzüne

Şimdi anladım tabiatın dilini;

Harfsiz ve sözsüz konuşanları

Şimdi anladım, yüreğim neden atıyor?

Ve neden gece oluyor, anladım….

Hüseyin K. Ece

15.05.2006

Zaandam